De vuurspuwende Naga
Op het einde van oktober, bij volle maan, is er een feest aan de oever van de Mekong. Het is feest omdat de vasten afgelopen zijn, net als bij ons met carnaval. Het is ook feest omdat het regenseizoen afgelopen is. Eindelijk weer lekker ’s avonds buiten zitten met de familie en genieten van de volle maan. Hele families komen naar de Mekong, de grootste rivier in dit deel van de wereld, en gaan langs de oever gezellig zitten picknicken. Je kunt er lekkere hapjes kopen en er wordt muziek gemaakt. Maar daarvoor komen deze mensen niet speciaal naar de Mekong, ze komen om een vuurspuwende draak te zien…..
En, geloof het of niet, bijna ieder jaar kun je een heel geheimzinnig schouwspel zien boven de Mekong. Vanuit het water stijgen vuurbollen op, sommige zo groot als een ei, andere zo groot als een basketbal. Het ene jaar zien mensen er maar een paar, het andere jaar zijn er wel duizenden van deze vuurballen te zien. Het is niet zo dat dit spook verhalen zijn. Er zijn grote massa’s mensen die de vuurballen gezien en gefotografeerd hebben, niet alleen op deze speciale dag maar ook op andere momenten in het jaar. Er zijn wetenschappers die dit onderzocht hebben maar niemand heeft nog een goede verklaring kunnen geven. En de mensen van Laos? Die zeggen dat ze de vuurballen al hun hele leven gezien hebben, en hun ouders en grootouders ook. Ze zoeken niet naar een wetenschappelijke verklaring. Zij zeggen dat de vuurballen de lucht ingeschoten worden door een Naga.
Een Naga is een mythisch dier. Soms heeft het dier de vorm van een gewone slang, of van een slang met veel koppen, en soms is het een draak. Er zijn ook verhalen waar een Naga een menselijke gedaante aanneemt.
Het verhaal van de vuurspuwende Naga op de bodem van de Mekong
Heel lang geleden was er een enorme Naga die vanuit China naar Thailand en Laos tussen de bergen door slingerde. Deze grote slangendraak liet een diep spoor na in het land en daar stroomt nu de Mekong rivier.
Ook nu nog wonen er water Naga’s op de bodem van de Mekong. Als de Naga boos is kan hij voor een overstroming zorgen. Maar meestal zorgen de Naga’s goed voor de mensen die werken en wonen bij de rivier. Bij bruggen zie je vaak een beeld van een Naga. Ze beschermen de mensen die veilig naar de overkant willen. Ieder dorp langs de Mekong heeft een eigen manier om de Naga in de rivier te vriend te houden. Vaak worden er offers gebracht. Als je goed zorgt voor de Naga in de rivier, dan zorgt die voor een goede visvangst of een veilige vaart. Voor je een boottocht maakt kun je maar beter een offer brengen aan de water Naga.
Een keer per jaar viert de water Naga samen met de mensen feest. Op een heilige Boeddhistische dag in oktober schiet de Naga vuurballen in de lucht. Voor de mensen van Laos het bewijs dat de Naga van de Mekong echt bestaat.
Naga en Boeddha
Boeddha was een wijze man die zijn hele leven diep heeft nagedacht hoe je het beste kunt leven. Hij was geboren als een koningszoon maar al vroeg in zijn leven vond hij dat rijkdom geen goede manier was om te leven. Hij ging juist heel erg arm leven, waarbij hij zo min mogelijk at en zo simpel mogelijk gekleed ging. Boeddhistische monniken dragen nu nog steeds alleen een simpele lap en ze bedelen voor hun eten. Boeddha vond ook dat je geen dieren mocht doodmaken en dat je altijd goed voor de natuur moest zorgen. Er zijn verschillende verhalen die vertellen dat de natuur ook goed voor Boeddha zorgde.
Boeddha zat op een dag in de gloeiend hete zon te bidden. De zonnestralen brandden op zijn kale hoofd maar Boeddha wilde zijn concentratie niet verbreken om in de schaduw te gaan zitten. Mediteren is belangrijker dan een ongemakkelijk gevoel vindt Boeddha. Toen zijn er allemaal kleine slakjes op zijn kale hoofd gekropen om hem te behoeden voor de zon. En zo zie je Boeddha nog vaak afgebeeld: met een hoofd vol slakjes.
Toen Boeddha al een hele wijze man was geworden ging hij onder de heilige Bodhi boom zitten om weken achter elkaar te bidden en te mediteren. Hij was vast van plan om niet op te staan tot hij de waarheid over het leven gevonden had. Hij zat al vier weken onder de boom toen het hevig begon te regenen en te stormen. De storm bleef wel zeven dagen razen boven de mediterende Boeddha. Mucalinda was de koning van de Naga slangen en die zag dat Boeddha gewoon in de regen bleef zitten ook al was dat niet gemakkelijk. Mucalinda kwam uit de grond omhoog en boog zichzelf boven Boeddha zodat hij beschermd zou worden voor de regen. Toen het weer opklaarde nam Mucalinda even de vorm van een mens aan. Hij boog voor Boeddha en is weer terug gegaan naar zijn paleis onder de grond. Hij was blij dat hij Boeddha had kunnen helpen
Terug naar Angkor Wie?! Angkor Wat!