Angkor Wie?! Angkor Wat!.

Nieuwe wegen.

In Cambodja timmeren ze flink aan de weg. Letterlijk, want een paar jaar geleden nog maar was er weinig asfalt in Cambodja. Hier en daar liepen lange stoffige zandwegen waar al het verkeer overheen moest. Cambodja is een arm land en dat merk je onder andere aan het wegennet. Maar nu zijn er een paar van die wegen geasfalteerd zodat je met een vrachtwagen of met de fiets makkelijk van noord naar zuid of van oost naar west kunt reizen. Gelukkig, want als we een keer een zandweg moeten nemen zien we er al snel zo uit:

Oude wegen en het rijk van de Khmer.

Het gekke is: 800 jaar geleden had Cambodja juist heel veel bestraatte wegen. Honderden kilometers strekte het wegennet zich uit. Ook waren er ziekenhuizen door het hele land en plaatsen waar reizigers konden rusten. In die tijd +/- 1200 was Cambodja juist het machtigste en rijkste land van de hele omgeving. Het volk van Cambodja heette de Khmer en ze waren al eeuwenlang de baas in Cambodja maar ook in delen van Vietnam en Thailand. (Maar die landen bestonden toen nog niet) Het land werd geregeerd door koningen die allemaal hele grote tempels lieten bouwen in de hoofdstad van het land, Angkor. De hoofdstad was groot, er woonden wel meer dan een miljoen inwoners in houten huisjes. Alleen de muren rond de stad en de tempels werden van steen gebouwd.

Na een paar eeuwen de baas te zijn geweest kwam er oorlog met de buurlanden. Langzaam is het grote rijk van de Khmer ingestort. De mensen hebben Angkor verlaten. De houten huisjes van de inwoners stortten in en rotten weg. De jungle is langzaam over de stenen tempels heen gegroeid tot er niets meer van te zien was. Eeuwen gingen voorbij. Bijna iedereen was vergeten dat er ooit een machtig volk had geleefd of dat er een grote stad had gestaan waar nu jungle was. Alleen wat mensen in de buurt die wel eens in het oerwoud gingen jagen wisten dat er nog wat resten van tempels lagen. In heel Cambodja waren er dus tot niet zo lang geleden alleen maar zandwegen en ook nog een paar hele oude wegen uit de tijd van het Khmer Rijk. Want die worden nog steeds gebruikt!

Een grote ontdekking.

Tot een paar nieuwsgierige onderzoekers de jungle introkken. En wat ze toen ontdekten….. in een enorm gebied liggen overal nog resten van tempels. Van sommige liggen er alleen nog wat losse stenen. Khmer kruimels noemen wij die stenen voor de grap. Maar er zijn ook grote tempels overeind gebleven. De een nog mooier versierd dan de andere. De tempels staan vaak binnen een vierkante muur (wat vroeger de stadsmuur was) en daarom heen ligt een gracht net als bij de kastelen in Europa. De tempels zijn versierd met prachtige beeldhouwwerken. Je kunt beelden zien van dansende mensen, olifanten, apen en koeien. Maar ook van fabeldieren zoals demonen of reuzenslangen met 5 of 7 koppen. (Zo’n slang heet een Naga en hier kun je er een verhaal over lezen.)

Reis je mee naar Angkor Wat?

Angkor Wie? Angkor Wat! Het woord ‘Angkor’ betekent Heilige stad. Het woord ‘Wat’ betekent tempel in Khmer. De tempels van de Heilige stad dus. Wij kunnen Angkor Wat bezoeken en daar heb je wel even de tijd voor nodig. Wij fietsen drie dagen rond van de ene tempel naar de andere. En dan nog hebben we niet alles gezien! Als er een nieuwe koning aan de macht kwam dan wilde die meestal een nieuwe stad met nieuwe tempels. En dus verplaatsten de koningen hun hoofdstad vaak een beetje zodat er verschillende naast elkaar liggen. We vertrekken ’s morgens heel vroeg als het nog donker is. Dan is het nog niet zo gloeiend heet en we kunnen genieten van de zonsopgang boven Angkor Wat. En dan is het ook nog niet zo druk. Alhoewel… Er zijn meer mensen die de zonsopgang komen fotograferen.



Er komen ongelofelijk veel toeristen naar Angkor Wat kijken. Soms sta je ineens tussen een buslading Japanners of een grote groep Duitsers en overal hoor je gidsen in allerlei talen uitleg geven. Als je vroeg bent en naar de minder belangrijke tempels gaat, heb je zo’n tempel soms bijna voor jezelf. En op andere plaatsen is het een beetje of je op een mooie ’s zomerse dag door de Efteling loopt.

Bedelen.

Juist omdat er zoveel toeristen zijn, zijn er ook veel Cambodjanen die een beetje geld proberen te verdienen bij de tempels. Dat is niet zo gek, want de meeste Cambodjanen zijn arm en de meeste toeristen zijn rijk. Overal zijn verkopers die eten, drinken of souvenirs proberen te verkopen. Vaak roepen ze naar je of lopen ze met je mee om hun spullen te laten zien. Overal zijn taxi chauffeurs die met hun tuk tuk (een klein wagentje) mensen van de ene tempel naar de andere willen rijden. Ze roepen vaak naar je: “Tuk tuk lady? Sir? Tuk tuk? Need a Tuk tuk today? Or tomorrow?”
En bij de tempels zijn vaak kinderen. Sommige kinderen bedelen bij de toeristen om geld. Ze bieden je een bloemetje aan en als je dat aanneemt blijven ze net zolang achter je aanlopen en zeuren totdat je ze wat geld geeft. Andere proberen wat te verkopen, een ansichtkaart of een armbandje. Deze kinderen zijn heel arm en ze zijn ook zielig. Toch geef ik ze geen geld en koop ik geen kaart van deze kinderen. Ik zeg alleen duidelijk NO als ze op me afkomen. Wat onaardig van mij he? Maar dat doe ik niet omdat het me niets kan schelen. Dat doen ik omdat ik dat kind juist wél wil helpen.

Als we zo’n kind wat geld geven dan heeft het voor één avond wat te eten. En morgen? Dan moet het kind gewoon weer opnieuw gaan bedelen. De ouders van dat kind sturen het naar de tempels omdat toeristen makkelijker iets geven aan een zielig kindje dan aan een volwassene. Sommige van die kinderen zijn heel jong. Vier of vijf jaar oude kinderen moeten dus werken van hun ouders en ze kunnen niet naar school. Het enige wat dat kind geleerd heeft als het later groot is, is bedelen. En dan moeten ze later misschien wel hun eigen kinderen naar de tempels sturen…. Wij zijn het niet eens met ouders die hun kinderen zo gebruiken en dus geven we niks. Maar lastig is dat soms wel. Wat zou jij doen?
Wij geven liever wat geld aan een monnik die een aantal kinderen Engelse les geeft. Als we daar wat geld aan geven dan hebben die kinderen daar de rest van hun leven plezier van.

Bayon.

Maar vergeet maar even de verkopers, de bedelende kinderen en de andere toeristen. We zijn hier voor de tempels en daar laten we jullie graag van meegenieten.
De meeste tempels waren Hindoestaanse tempels. Maar een van de laatste tempels die gebouwd is, is een Boeddhistische tempel. Deze tempel heeft 54 torens met op iedere toren vier gezichten van Boeddha. Ze denken dat de gezichten lijken op het gezicht van de koning die de opdracht gaf voor de tempel. De koning was namelijk zo machtig en belangrijk dat hij ook aanbeden werd alsof hij een god was. Of de beelden nu Boeddha voorstellen of de koning, de gezichten zijn heel bijzonder. Je blijft er maar naar kijken ook al lijken ze allemaal een beetje op elkaar. Het zijn plaatjes waar kalenders, posters en ansichtkaarten van gemaakt worden.

Ta Prohm.

Een van de tempels, Ta Prohm heet die, hebben ze expres een beetje gelaten zoals de onderzoekers het jaren geleden aangetroffen hebben. Overwoekerd door de jungle dus. De tempels zijn mooi maar we raken ook wel onder de indruk van de kracht van de natuur. Het lijkt soms wel of de bomen de stenen muren aan het wurgen zijn met hun wortels. En op sommige plaatsen hebben de bomen ook gewonnen want de Khmer kruimels liggen hier hoog opgestapeld. Wij zijn niet de enige die onder de indruk zijn van de worstelwedstrijd tussen de bomen en de tempels. Er zijn hier beroemde films opgenomen zoals Indiana Jones en Thomb raider. En er zijn mooie plekjes voor een foto. Soms is er zelfs een speciaal podium gebouwd waar mensen kunnen poseren. Vooral de Aziatische mensen zijn hier dol op.

De grootste puzzel van de wereld.

Er is ook een tempel die wel de grootste puzzel van de wereld wordt genoemd. Onderzoekers wilden deze tempel heel goed leren kennen. Alle losliggende stukken werden onderzocht en de tempel werd heel voorzichtig, stukje bij beetje, helemaal uit elkaar gehaald. Natuurlijk maakten de onderzoekers heel precies aantekeningen van welke steen waar thuishoorde. Ze wilden de tempel weer zo opbouwen zoals het eeuwen geleden was geweest. Toen de tempel helemaal uit elkaar gehaald was kwam er een oorlog in Cambodja. In het gebied rond de tempel was het niet meer zo veilig voor de onderzoekers. Ze hebben de tempel achtergelaten in het bos en zijn naar de hoofdstad van Cambodja, Phnom Penh, gegaan met hun aantekeningen omdat het daar toen nog wel veilig was. Bij de tempels werd het al gauw weer rustig maar er kwam een hele erge burgeroorlog in Cambodja. Een groep die de Rode Khmer heette werd vijf jaar lang de baas in het land. Juist in Phnom Penh was dit goed te merken. Bijna alle bewoners, miljoenen mensen, werden uit de hoofdstad weggestuurd. Phnom Penh werd een spookstad in deze tijd. In deze oorlog zijn de aantekeningen van de onderzoekers verloren gegaan.
Vijfentwintig jaar lang heeft de tempel in losse stukken in de jungle gelegen. Toen pas zijn er nieuwe onderzoekers aan het puzzelen gegaan met de stenen die verspreid lagen in het bos. Dat is natuurlijk alsof je een puzzel van duizend stukjes in elkaar probeert te krijgen terwijl de deksel van de doos door de hond is opgegeten.
Maar… wonder boven wonder, het is ze toch gelukt! En dit is het resultaat:



Wil je nog meer ontdekken over de tempels van Angkor Wat? Dan kun je natuurlijk altijd nog het fotoalbum bekijken.

Nieuwsgierig naar eerdere verhalen van ons? Klik op de link hieronder!

Lees meer… | Vietsen in Vietnam
Lees meer… | China in geuren en kleuren
Lees meer… | Wat erg een berg!
Lees meer… | Fietsen in de woestijn
Lees meer… | 1001 ontmoetingen
Lees meer… | Turkije voor beginners
Lees meer… | De karavanserai
Lees meer….. | Dobre dan