Turkije voor beginners
Toen ik in de klas vroeg: wie is er wel eens in Turkije geweest? Stak meer dan de helft van de kinderen hun hand op. Als je al die kinderen een puntje op de kaart laat zetten waar ze in Turkije vakantie zijn geweest dan staan er heel veel puntjes bij de zuidkust. Bij Antalya of Alanya want daar staan de grote hotels voor de gasten uit West Europa. Als je daar geweest bent dan heb je een klein stukje gezien van het nieuwe moderne Turkije.
Wij fietsen van west naar Oost-Turkije dwars door het land. De plaatsen aan de kust missen we dus. Maar we komen wel in Istanbul, Ankara, Cappadocië (bij Nesvehir) Malatya en Van. Al deze plaatsen hebben iets bijzonders. Istanbul is een enorme stad. Wel 17.000.000 inwoners! Dat zijn er net zoveel als er mensen in Nederland wonen. Istanbul is een oude stad en we blijven er een week om musea te bezoeken en de stad te bekijken. Een van de mooiste musea waar we naar toe zijn geweest is het Topkapi paleis. Honderden jaren lang woonden hier de Sultans. Iedere Sultan bouwde wel een stukje aan het paleis. En zo groeide het Topkapi paleis steeds verder. Er kwamen binnentuinen, paviljoens met prachtige tegeltjes, een zwembad, fonteinen, luxe slaapplaatsen en enorme keukens. Het lijkt wel alsof je door een sprookje van 1001 nacht loopt.
In Istanbul logeren bij een Turkse familie en daar leren we veel over de gewone Turkse mensen. Dat vinden we geweldig!
Turkije wil graag vernieuwen en steeds rijker worden. En dat lukt heel erg goed. In alle stadjes waar we komen staan nieuwe huizen en appartementen. Er komen steeds meer toeristen naar Turkije en die brengen geld mee. Er zijn net verkiezingen geweest en de meeste Turken willen later graag bij Europa gaan horen. Veel Turken willen wat meer op West Europa gaan lijken.
Dat is al 90 jaar geleden begonnen met Atatürk. Dat was een president van Turkije die heel veel veranderd heeft. Zo heeft hij bijvoorbeeld bedacht dat Turkije Latijnse letters moet gebruiken net als in Europa. Dat vinden wij erg handig want nu kunnen we uithangborden op winkels en plaatsnaambordjes tenminste lezen. Atatürk heeft bedacht dat Ankara de hoofdstad van Turkije moest worden en dat kun je in heel Ankara merken. Overal hangen plaatjes en beeldjes van Atatürk. Alles is naar Atatürk genoemd. Er is een ENORM grafmonument. (Een mausoleum) waar Atatürk begraven ligt. Wij zijn er ook langs geweest en we vonden het allemaal heel overdreven. In Nederland houden we niet zo van helden vereren op deze manier. Maar het is heel duidelijk dat Atatürk nog steeds belangrijk is voor Turkije.
We fietsen van Ankara naar Cappadocië. Dat is een streek met hele bijzondere rotsen. De rotsen zijn van heel zachte steen en daardoor hebben wind en water de rotsen heel speciale vormen gegeven. Ook wonen er al eeuwenlang mensen in de rotsen. Overal waar je kijkt zie je kleine raampjes en deurtjes in de stenen. Er is zelfs een complete burcht uitgehouwen in een hoge rots.
We besluiten iets heel bijzonders te gaan doen. In dit gebied kun je een ballonvaart maken. Nou is mee met een luchtballon op zichzelf al een heel avontuur maar over dit mooie landschap is het helemaal geweldig natuurlijk. We staan ’s morgens heel vroeg op want iedere morgen bij zonsopkomst stijgen hier ongeveer 100 ballonnen op! Om half 5 komt een busje ons halen op de camping. Die brengt ons naar een ballon met een grote mand eronder. Er kunnen wel 20 mensen in. We hebben een ballonvaarder die heel precies kan sturen met de luchtballon. Hij kan niet bepalen welke richting we opgaan (want dat beslist de wind) maar hij kan wel zorgen dat we zo dicht langs een boom vliegen dat een meisje een abrikoos uit de boom kan plukken! Ook gaan we heel dicht tussen de rots pieken door zodat we alles heel goed kunnen zien. Het is zo mooi dat bijna alle mensen in het mandje er stil van zijn.
Na Cappadocië gaan we weer verder richting het oosten. We zijn nu al bijna een maand in Turkije. We leren veel over het land en over de mensen. Ook zijn we druk aan het oefenen met Turkse woordjes. Iedere dag een nieuw woord leren hebben we onszelf beloofd en dat lukt heel aardig. Na een maand tellen we de woorden die we weten. We kennen wel 100 Turkse woorden. Sommige woorden zijn heel belangrijk zoals Ekmek (brood) en iki (twee), andere woorden leren we gewoon omdat we ze vaak zien langs de kant van de weg. Mobilya (een winkel waar ze meubels verkopen).De Turken worden ook heel blij als je ze in hun eigen taal bedankt. Veel Turken spreken geen Engels of Duits dus we lossen het op met handen en voeten.
In Turkije zijn de meeste mensen moslim en dat kun je aan grote en kleine dingen merken. In ieder dorp staat wel een moskee en die roept 5 x per dag op tot gebed. Dat doen ze met luidsprekers zodat je in het hele dorp het zingen van de Imam kan horen. Als we wildkamperen staan we altijd wel in de buurt van zo’n dorpje en ’s morgens als de zon opkomt (dan is het half 5!) horen we vaak de eerste oproep tot gebed van de dag. Ook is het heel belangrijk om schone handen en voeten te hebben. Overal waar we komen zijn kleine kraantjes of bronnetjes langs de kant van de weg. Daar halen de Turken (en wijzelf) water om te drinken maar je ziet ze ook vaak hun handen en voeten wassen. En als je een winkeltje hebt dan is het heel belangrijk dat je je stoepje veegt of afspoelt met water. Is het daardoor overal heel schoon in Turkije? Helaas niet. Er ligt best veel afval langs de weg, vooral op plaatsjes waar gepicknickt wordt. En hoe verder we naar het oosten gaan hoe vaker de hurk wc-’s niet echt fris zijn…..
Turkse kinderen hebben een heel ander leven dan kinderen in Nederland. Kinderen gaan hier bijvoorbeeld veel later naar bed. Ze spelen om 10 uur ’s avonds nog op straat met groepjes kinderen. En de volgende morgen om 7 uur begint de school weer. Die duurt dan tot 15.00 uur ’s middags. De juf of meester die je in groep 1 krijgt, gaat je 5 jaar lesgeven. Je kunt dus geluk hebben als je een leuke leerkracht hebt. Maar je kunt ook pech hebben. Stel je voor dat je 5 jaar een leerkracht hebt waar je niet mee op kunt schieten! Vanaf groep 6 krijgen leerlingen voor ieder vak een andere leerkracht. Net als bij ons op de middelbare school.
Het is nu zomervakantie en die duurt in Turkije 2 maanden. Dat lijkt heel leuk maar we komen door veel dorpjes waar niet zo veel te doen is. Er is geen zwembad, en geen bioscoop. In de meeste stadjes is wel een park en een speeltuin. Daar komen veel Turken picknicken met de hele familie. Dat is dan een uitje voor het hele gezin.
Wij komen regelmatig is een internet café. Daar zijn altijd wel een paar jongetjes aan het gamen. Thuis hebben ze dus vaak ook geen internet . De moeders hebben het druk met het huishouden en de vaders moeten gewoon naar hun werk. Als je vader een winkel heeft bij het huis dan moet je als kind soms meehelpen. Bij de bakker bijvoorbeeld die brood bakt in een houtoven. Dan kun je helpen met vegen of bolletjes deeg aangeven aan de bakkersknecht.
Wat doen de Turkse kinderen dan in hun vakantie als ze niet mee hoeven te helpen? Zelf spelletjes verzinnen op straat.
Als je een gaatje in de dop maakt van een frisdrank fles en je vult die met water kun je daarmee schrijven en tekenen op straat. Je kunt heel veel spelletjes verzinnen met een bal en als je geen basket hebt dan maak je er een van een oude wasmand aan een lantarenpaal.
Alle volwassenen van het dorp die op straat zijn letten samen een beetje op die kinderen. Als je brutaal bent of iets verkeerds doet kan het zijn dat de buurman dus op je moppert of je zelfs een draai om je oren geeft.
Als er twee fietsers door je dorp komen met bepakking erop dan komen er veel kinderen aanrennen. Blijkbaar zijn wij dus de meest speciale gebeurtenis van de dag, en misschien wel van de week. Ze roepen heel veel hallo en komen soms met hun fietsen naast ons rijden. Tot aan het einde van het dorp. Sommige kinderen kunnen een beetje Engels. Eigenlijk altijd maar 2 zinnetjes: “What’s your name?” En “How are you?” Als we antwoord geven dan weten ze meteen niet meer hoe ze verder moeten. Oei! Dat hebben we in de klas niet geoefend, zie je ze denken.
Nieuwsgierig naar eerdere verhalen van ons? Klik op de link hieronder!
Lees meer… | Eerdere verhalen
